ئاناجان
(مېھرىبان ئانىمىز زۆھرەنىسا سابىتنىڭ 60-تۇغۇلغان كۈن خاتىرىسىگە)
ئەنۋەر جۇلا
تەرىپىڭگە ئۇزۇندىن بۇيان،
يازماقچىدىم بىر بۈيۈك داستان.
لۇغەتلەردە لايىق سۆز يوقكەن،
قېرىم كەتتىم، ئاھ…جان ئانىجان.
يازدىم ئەمما خەلقنى كۈيلەپ،
مىللىتىمگە نىجاتلىق سۈيلەپ.
سۆزلەر يەتتى، يەتمىدى ساڭا
تاپالمىدىم، ئاھ…جان ئانىجان.
بۇلاقلاردىن ئىزدىدىم سۆزنى،
تاپالمىدىم بىر چاغ كۆزىنى…
دەرەخ دېدىم شاختەك قۇچاقلاپ،
تۇيالمىدىم، ئاھ…جان ئانىجان.
بەردەملىكنى تاغلاردىن ئويدۇم،
ئۆلچەي دەپ ھەم گىرلارغا قويدۇم.
بىر ۋەزنىڭنىڭ پارچىسى ئىكەن،
تەڭرى تېغىم، ئاھ…جان ئانىجان.
ئاتمىش يىللىق داۋان ئېشىپسەن،
دىيانەت ۋە ۋاپا يۈدۈپسەن.
بارچە جاپا ساڭا قېچىپتۇ،
تۇتالمىدىم، ئاھ…جان ئانىجان.
چەكسىز مېھرىڭ سىڭدى قېنىمغا،
تۇيغۇنلىقىڭ كۆچتى روھىمغا.
جەننەتلەردىن چىقماپتۇ ئۇ سۆز!
ئالالمىدىم، ئاھ…جان ئانىجان.
60يىللىق مۇساپەڭگە مۇبارەك بولسۇن ئانا، ئاللاھ بىزنى مەڭگۈ سەندىن ئايرىۋەتمىسۇن، توغراق يېشىدا ياشا…
